ماه به زمین کشش می دهد و باعث می شود سیاره ما کمی تخم مرغی شکل شود.
این پدیده آب را حتی بیشتر از چیزهای دیگر تحت تاثیر قرار می دهد، جزر و مد ایجاد می‌کند و باعث می شود اقیانوس ها به سمت یک طرف سیاره انباشته شوند و “برآمدگی جزر و مدی” را تشکیل دهند.
این برآمدگی در حین چرخش ماه، همراه با آن به اطراف کشیده می شود. همانطور که زمین سریعتر از ماه می چرخد – 24 ساعت در مقابل 27.3 روز – برآمدگی ماه کمی جلوتر از موقعیت ماه در مدار حرکت می کند. ماه روی آن عقب می‌نشیند و عملاً سعی می‌کند سرعت آن را کاهش دهد و در نتیجه سرعت چرخش زمین به تدریج در طول زمان کاهش می‌یابد.
از آنجایی که این دو جسم از طریق گرانش با هم تعامل دارند، این کشش باعث می شود زمین انرژی خود را از دست بدهد در حالی که ماه انرژی می گیرد. به دلیل این افزایش انرژی، ماه به آرامی به سمت بیرون حرکت می کند و 3.8 سانتی متر در سال از ما دور می شود.