دستیابی به امنیت غذایی، تغذیه اصلاح‌شده و ترویج کشاورزی پایدار از ملزومات اصلی در پایان‌دادن به گرسنگی می‌باشند. گرسنگی شدید و سوءتغذیه همچنان به عنوان موانع اصلی بر سر راه توسعه پایدار، مردم را در دامی گرفتار کرده که به راحتی نمی‌توانند از آن رهایی یابند.
بی‌شک گرسنگی و سوءتغذیه به معنای حضور افرادی در جامعه است که میزان بهره‌وری کمتری دارند و همچنین بیش از دیگران مستعد ابتلا به بیماری هستند و در نتیجه غالباً قادر به کسب درآمد بیشتر و بهبود معیشت خود نیستند.
در واقع، دو میلیارد نفر در جهان دسترسی دائمی به غذای سالم، مغذی و کافی ندارند.
بنابر آمار اعلام شده در سال 2019، 144 میلیون کودک زیر 5 سال از رشد بازمانده و 47 میلیون کودک تحت‌تأثیر سوءتغذیه قرار گرفتند. امنیت غذایی نیازمند رویکردی چند بعدی است که از سویی شامل حمایت اجتماعی و حفاظت از غذای سالم و مغذی (به ویژه برای کودکان) و از سوی دیگر تغییر سیستم‌های غذایی برای دستیابی به جهانی فراگیرتر و پایدارتر می‌باشد. دسترسی مردم فقیر به غذا و بهبود معیشت آنها نیازمند سرمایه‌گذاری در بخش حمایت اجتماعی و مناطق روستایی و شهری می‌باشد.
شما می‌توانید با حمایت از کشاورزان یا بازارهای محلی، انتخاب غذاهایی که آسیب کمتری به محیط زیست وارد می‌کنند و همچنین پشتیبانی از راهکار «تغذیه مناسب برای همه» و مبارزه با هدر رفت غذا، تغییراتی در زندگی خود، خانه، محل کار و در جامعه ایجاد کنید.
شما می‌توانید با فعالیت در رسانه‌های اجتماعی یا جوامع محلی خود، در مباحث شرکت‌کنید و از قدرت خود به عنوان مصرف‌کننده و رای‌دهنده استفاده‌کنید و از کسب‌و‌کارها و دولت‌ها بخواهید که انتخاب‌ها و تغییراتی را انجام دهند که «ریشه‌کن‌کردن گرسنگی» را تحقق بخشند..