تارهای ابریشمی که عنکبوت پرتاب می‌کند، به‌صورت یک نخ از بدن آن بیرون می‌آید. تولید ابریشم توسط عنکبوت به وسیله‌ی غدد ابریشمی که داخل بدن این جانور قرار دارد، انجام می‌شود.
ابریشم یک ماده‌ی پروتئینی است که درون این غدد به شکل مایع ذخیره شده است. هنگامی که عنکبوت شروع به تنیدن تار یا ساختن خانه می‌کند، مایع از مجرای باریکی عبور می‌کند که در طول این مجاری با اسید ترکیب می‌شوند. این فرایند اسیدی شدن، ابریشم را سخت می‌کند و تبدیل به جامد می‌شود.
اما پرسش مهمی که وجود دارد این است که «این مایع چگونه از بدن عنکبوت خارج می‌شود؟»
همان‌طور که عنکبوت برای پرتاب تارها آماده می‌شود، مایع ابریشم از طریق اسپیگوت‌ها – یعنی برآمدگی‌هایی با دریچه‌های عضلانی – که قطر الیاف پروتئینی را کنترل می‌کنند از بدن عنکبوت خارج می‌شود.
هر چه این تارها سریع‌تر و محکم‌تر کشیده شوند، تارهای ابریشمی به‌دست‌آمده محکم‌تر خواهند بود. این تارها تا پنج برابر طول خود کشیده می‌شوند، اما از فولاد قوی‌تر هستند.
هنگامی که مایع ابریشمی بیرون آمد، عنکبوت می‌تواند از آن برای ایجاد تارهای پیچیده، خانه یا حتی مسیر فرار برای مواقع ضروری استفاده کند.